การลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้เชื้อเพลิงสำหรับอากาศยานพาณิชย์
วารสารวิจัยพลังงาน Vol 10, No 3 (2556)
อาภาพัชร หุ่นศิริตระกูล, วีรีนทร์ หวังจิรนิรันดร์
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยออกมาจากการสันดาปเชื้อเพลิงของอากาศยานพาณิชย์ซึ่งส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ วัตถุประสงค์ของการศึกษาเพื่อวิเคราะห์การใช้พลังงานและการประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของอากาศยานพาณิชย์ของประเทศไทยภายใต้วงจร Landing and Take-Off (LTO) และขณะทำการบินโดยทำการวิเคราะห์และประเมินข้อมูลในปีฐาน คือปี 2011 ผลการศึกษาพบว่าปี 2011 ปริมาณการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลคือ 495,037.13 ตัน และปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก 1,577,922.75 ตันคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า และพยากรณ์การใช้เชื้อเพลิงต่อไปในปี 2012- 2020 โดยประเมินจากมาตรการการลดก๊าซเรือนกระจกต่างๆในการทบทวนระยะสั้นนั้น การเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีไม่สามารถประสบความสำเร็จตามเป้าหมายของข้อกำหนดปริมาณการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก เชื้อเพลิงชีวภาพเป็นหนึ่งในแนวทางที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่สามารถตอบสนองสายการบิน ในการลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก และลดความเสี่ยงจากราคาเชื้อเพลิงฟอสซิลที่ผันผวนและสูงขึ้น ผลการศึกษาครั้งนี้ จึงเป็นแนวทางในการพัฒนาเทคโนโลยี และการลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างยั่งยืน รวมถึงเพื่อเป็นข้อมูลประกอบการพิจารณา การจัดการ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงานในภาคขนส่งทางอากาศ
คำสำคัญ
ก๊าซเรือนกระจก; อากาศยานพาณิชย์; ประสิทธิภาพพลังงาน; พลังงานทดแทน; GHGs Emission; Aircraft emission; Energy Efficiency; Aviation Alternative Fuel
เอกสารอ้างอิง
1. อาภาพัชร.หุ่นศิริตระกูล and วีรีนทร์.หวังจิรนิรันดร์, 2556, “Rt3 – การลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้เชื้อเพลิงสำหรับอากาศยานพาณิชย์”, วารสารวิจัยพลังงาน, Vol. 10, No. 3.
